Medio 2020 kwam ik op het idee om de digitale files van mijn boek Patch Testing, 4^e editie, aan te bieden aan de European Society of Contact Dermatitis en de American Contact Dermatitis Society, de enige twee internationale wetenschappelijke verenigingen in de wereld die zich vooral bezig houden met contactallergie. De boekverkoop nam in die tijd al behoorlijk af en ik wist dat dat nog verder zou dalen. Overigens: dat was en is voor mij geen probleem en ik vind het eigenlijk wel prima. Ik ben er financieel in het geheel niet van afhankelijk en bovendien is het verzenden van de bestelde boeken altijd een heel gedoe. Sterker nog: ik denk dat ik eind van dit jaar (2022) de stekker uit acdegroot publishing trek en dus stop met de boekverkoop. Ik heb nog ongeveer 280 boeken over, maar die kan ik mooi tijdens een congres van de Nederlandse Vereniging voor Dermatologie en Venereologie gratis aan de deelnemers uitdelen (na voorinschrijving uiteraard).

Mijn huidige insteek en doel is dat zoveel mogelijk dermatologen en hun patiënten baat hebben bij en kunnen profiteren van alle tijd en moeite die ik in de afgelopen 38 jaar, vanaf 1984 toen ik begon te schrijven aan de eerste editie van het boek, in dit project heb gestoken. Het heeft mij persoonlijk overigens heel wat opgeleverd, namelijk een grote bekendheid onder en waardering van in contactallergie geïnteresseerde dermatologen en andere specialisten. 

Goed, hoe bereik ik dat, dat zoveel mogelijk mensen van mijn werk kunnen profiteren? Een mogelijkheid is om het boek digitaal beschikbaar te stellen aan de groep van dermatologen die in contactallergie geïnteresseerd zijn. Velen van hen zijn lid van de European Society of Contact Dermatitis (ESCD), de American Contact Dermatitis Society (ACDS) of beide organisaties. De ESCD heeft ongeveer 320 leden en de ACDS rond de 2500. Dat verschil is opmerkelijk, omdat de Amerikanen op het gebied van contactallergie wetenschappelijk gezien veel minder presteren dan de Europeanen en ook wat betreft bevolkingsomvang verreweg in de minderheid zijn. 

Het besluit was snel genomen en in juni 2020 nam ik contact op met de ESCD en in december 2020 (ik weet niet meer waarom ik daarmee een half jaar gewacht heb) met de ACDS. Hoe het met de Amerikaanse vereniging is gegaan vertel ik hieronder, hoe mijn contacten met de Europeanen zijn verlopen kunt u hier zien.

In beide afbeeldingen - van zeer lang geleden - zijn sterk positieve reacties te zien op terpentijn. Deze stof wordt gemaakt door stoomdistillatie van de hars van naaldbomen. Vroeger werd het veel gebruikt om verf te verdunnen en de kwasten schoon te maken en in andere producten zoals boenwas. Tegenwoordig worden daar andere oplosmiddelen voor gebruikt. Terpentijn is nu geen belangrijk allergeen meer, maar in het verleden gaf het frequent aanleiding tot het ontstaan van allergisch contacteczeem van de handen bij schilders

De Verenigde Staten op hun best

In december 2020 nam ik contact op met de ACDS om te vragen of ze geïnteresseerd waren in mijn boek Patch testing, 4e editie, om op hun website te zetten en online toegankelijk te maken voor hun leden. Voor die tijd had ik al goede ervaringen met de American Contact Dermatitis Society opgedaan. Zo heeft Ponciano D. Cruz (''Chito''), destijds de hoofdredacteur van het tijdschrift Dermatitis (het officiële orgaan van de ACDS), ingezonden brieven van mij gepubliceerd, waarin ik verwees naar het beschikbaar komen van digitale updates van mijn boek Patch Testing (en daarmee ook naar het boek zelf). Ook werden besprekingen van al mijn boeken opgenomen en dat in een tijd waarin bijna geen enkel tijdschrift dat meer deed. Verder staan er op de pagina ''Resources'' van de website van de ACDS 10 van mijn artikelen, 9 over fragrances en essential oils en 1 over propolis, allemaal artikelen die in Dermatitis gepubliceerd zijn. En dat is lang niet alles. Eerder, in 2019, was ik door de Amerikanen geëerd met het erelidmaatschap van de ACDS. 

Nu zal ik u uitleggen waarom dit deel ''De Verenigde Staten op hun best'' heet. Dat heeft alles te maken met wat ik hierboven beschreven heb, maar vooral ook met hoe de ACDS is omgegaan met mijn aanbod. Op 9 december 2020, bijna een half jaar later dan mijn eerste aanbod aan de European Society of Contact Dermatitis, schreef ik aan Ginger van het bureau van de ACDS de volgende mail:

Dear Ginger,

I am considering to make the contents of my book Patch Testing, 4^th edition (www.patchtesting.info) available to the members of the ACDS. I have a pdf of the book in which can be searched for (part of) names and CAS numbers.  My idea is to have the pdf embedded somewhere on the ACDS website (presumably under ‘Resources’). It is, however, imperative that the contents CANNOT be copied and downloaded from the site (as is now the case with the articles shown at resources) and is available ONLY to ACDS members. I know this is technically possible and not that difficult.

Details have to be discussed, of course, but would the Leadership of the ACDS be interested in my offer? I do NOT request financial compensation and fully accept that it may have a negative impact on my commercial activities in acdegroot publishing.

Best regards,  
Anton C. de Groot, MD, PhD

Twee uur en 21 minuten later kreeg ik al antwoord van Ginger:

Hello Dr. de Groot,

Thank you for your generous offer. We can definitely arrange for content to be put behind member login and not have it downloadable or shareable. I have slotted this onto the January board agenda for discussion with leadership and will be in touch after the meeting.

Regards, Ginger

Pats, boem, zo kan het ook, Europa (waar na een half jaar mijn aanbod nog niet geaccepteerd was). Het heeft daarna wel een tijd geduurd voordat ik weer wat hoorde. Men was er mee bezig, zo liet Ginger me na verloop van tijd weten, maar zocht nog naar de beste technische mogelijkheden en ze zou me bij nieuws op de hoogte brengen. In de tussentijd had ik al diverse contacten gehad met John, de websitebouwer van de ESCD. Hij was inmiddels al een aardig eind op weg met het ontwikkelen van geschikte software (overigens: terwijl mijn aanbod nog niet geaccepteerd was). Ik heb Ginger daar vervolgens op geattendeerd. Om een (niet zo heel) lang verhaal kort te maken: Ginger heeft inderdaad contact opgenomen met John, die daarna de opdracht kreeg om de software verder te ontwikkelen en de files van mijn boek op de ACDS website te plaatsen. Ik heb 2x of 3x correcties aangebracht, en ergens in de herfst werden de leden van de ACDS in een mailing al op de hoogte gebracht van het feit dat het boek binnenkort zou zijn in te zien op de website. ‘’A huge thank you goes out to Dr. de Groot for his generous offer’’.

Kort na mijn laatste correctieronde kreeg ik op 3 december van Ginger het bericht dat het boek 2 dagen later, op 5 december 2021, live zou gaan op de ACDS website. Alles binnen een jaar geregeld! Ik vroeg toen of ik de meest recente demo van John, die goeddeels overeenkomt met de webversie, aan het bestuur van de Europese ESCD mocht laten zien en binnen een uur kreeg ik toestemming. En niet alleen dat, de bestuursleden van de ESCD konden ook wel temporary access tot de website krijgen……….

Begrijpt u nu waarom ik ''De Verenigde Staten op hun best'' geschreven heb? Zo snel, zo efficiënt, vriendelijk, besluitvaardig en dankbaar…….

O ja, bijna vergeten. Een paar maanden nadat ik het aanbod van mijn boek gedaan had aan de ACDS kreeg ik via de mail van Ginger te horen dat aan mij de Presidential Citation Award was toegekend. Er stond niet bij waarvoor het was, maar ik vroeg aan Ginger of het vanwege het boek was en zij bevestigde dat. Later kreeg ik de officiële brief met bijbehorende fraaie plaquette.

De VS mag dan vele onaangename kanten en gezichten hebben, maar mijn ervaringen met de American Contact Dermatitis Society vormen, althans voor mij, het bewijs dat Amerika ook (veel?) goeds te bieden heeft. Toen ik de vijfde editie van Patch testing geschreven had stuurde ik de files op naar Ginger en binnen een paar dagen stond deze meest recente versie op de ACDS website.

Volgende hoofdstuk: